De 4 belangrijke pijlers van autismecoaching

  1. Echt luisteren, aansluiten en mee op onderzoek uit gaan (met een stap-voor-stap structuur als leidraad.
  2. Het eigen autisme goed leren kennen en wat dit betekent in het dagelijks leven
  3. Werken aan grip op stress en het vinden van een eigen levensritme
  4. Werken aan verbinding, authentiek contact met anderen

Komende dagen zal ik over elke pijler wat vertellen.

Niet als dé waarheid, maar een stukje van hoe ik er naar kijk en als uitnodiging om er over te delen. Dus vul me gerust aan! Dat kan in het reactieveld onder dit blog.

Pijler 1 Echt luisteren en aansluiten

Aansluiten en luisteren klinken misschien vanzelfsprekend. En toch is het dat niet altijd. Deels omdat er soms van persoon tot persoon geen klik is – dat kan. Mag/moet je mijns inziens ook eerlijk over zijn naar elkaar!

Eigen rust

Om als coach echt aan te kunnen sluiten, is het belangrijk om ook rust in je eigen hoofd te hebben en niet nog een lijstje van ‘17 dingen die straks ook nog moeten gebeuren’. Eerlijk is eerlijk, ook ik heb wel eens een dag gehad dat mijn hoofd vol zat en coachees merkten dat altijd gelijk – soms eerder dan ik zelf door had. Is dat erg? Niet als het benoemd kan worden. En gelukkig kon dat. En dan is het ook weer opgelost.
Vervolgens bleek dit vaak ook juist een mooie leersituatie te zijn: namelijk dat het dus klopt wat er ervaren wordt! En dat het helpend is om dat uit te spreken.

Vaak hebben mensen namelijk tig keer in hun leven ervaren dat er ‘iets niet klopt’- iets anders aan de hand is dan wat er gezegd wordt. Maar in plaats van daarop te vertrouwen, ontstond er twijfel over zichzelf… ‘ik zal het wel fout hebben’.

Het aanvoelen van discongruentie is vaak sterk ontwikkeld. Als noodzaak. Het geeft verwarring als het ontkend wordt. Zelf denk ik dat het een kracht is. Het is mooi als je coachee daar ook weer op kan vertrouwen.

Echt luisteren vergt dus dat je als coach zelf ook de rust hebt, er helemaal 100% bij bent met je aandacht en dat je bewust bent van je eigen aannames, overtuigingen en oordelen.
Iedereen heeft ze, dat is ok, je hoeft geen ‘superwomen of -man’ te zijn. Zo lang je er maar niet vanuit gaat dat het dé waarheid is 😉. Aannames en oordelen kunnen dan dienen als ingang voor gesprek en verder onderzoek.

Tempo en taal

Aansluiten qua tempo en taal is ook een belangrijke. Ook wat je inzet als communicatiemiddel: Alleen gepraat of schrijf je mee?
Gebruik je ook kaarten, metaforen, plaatjes of andere materialen die zichtbaar maken wat er van binnen speelt? Vaak is het samen zoeken naar wat helpend is voor je coachee om zichzelf steeds beter te leren kennen.

Ik zelf gebruik vaak het whiteboard (of online gewoon een word documentje) om mee te schrijven en de kern daar neer te zetten. Dit zorgt ook voor een rustiger tempo en stiltes in ons gesprek en wordt vaak als erg prettig ervaren. Daarnaast kan het daarna terug gelezen worden.

Als het gaat om het helpen verwoorden van gevoelens en behoeften, zijn kaarten met woorden voor gevoelens en behoeften vaak fijn. Korte vragen, stilte, uitzoeken, ordenen en betekenis verlenen.

Als het gaat om het onderzoeken wat speelt rondom stress, maak ik heel veel gebruik van de kaarten, spel en grondplaten uit de toolkit Rust bij Autisme.

Persoonlijk concreet maken

Mijns inziens gaat aansluiten ook over heel concreet maken:

Wat ga je komende tijd doen of uitproberen?

Wat heb je daar precies voor nodig?

(en dat kan dus totaal wat anders zijn dan je in eerste instantie zou denken…)

Je weet het niet en dat hoeft ook niet

Nog een belangrijke wat mij betreft: ook al heb je de nodige kennis en kunde als coach, ga er maar vanuit dat je het niet weet, ga samen met je coachee op ontdekkingstocht. Je mag er wel op vertrouwen dat jouw kennis samenvoegt met de kennis en ervaring van je coachee, dat er zeker mooie dingen kunnen ontstaan die ieder apart niet had kunnen bedenken. Dat vind ik zelf een van de mooiste dingen van dit vak – het blijft een avontuur om dat eigen pad te vinden!

Een ‘navigatietool’ is daar wel handig voor – dus daar vertel in het volgende blog over.